Oproep voor hartverscheurende verhalen!
Heb je, na een breuk in je relatie, liefdespijn?
Schrijf je verhaal op en e-mail het naar roelvduijn@planet.nl Wij plaatsen je verhaal, als je wilt onder pseudoniem, graag en gratis in deze site! Je weet, opschrijven is beter worden. Maak het voor jezelf zo lang en precies als de vloed van je tranen.
Mijn relatie met Henri
-nu het verhaal "Wilskracht" van de kant van de ander!-
-komt 't toch weer goed tussen Suzanne en Henri?-
We hebben elkaar leren kennen op het WK-veldrijden in Munchen. Het was niet onmiddelijk liefde op het eerste gezicht , maar zijn gezelschap beviel mij wel. Ik vond het een lieve en charmante jongen.Eens we terug thuis waren van het WK kon ik hem niet uit mijn gedachten zetten. Blijkbaar kon hij dat ook niet want hij zat iedere avond bij zijn vriend Ollie, mijn overbuur notabene, in de winkel aan 't raam te kijken om toch maar een glimp van mij te kunnen opvangen.
Toen de zomer voor de deur stond begon ik nu en dan eens uit te gaan naar discotheek 'Olympia' waar hij dan ook was. We maakten elkaar jaloers door een relatie te beginnen met een ander. Uiteindelijk met mijn 18 e verjaardag is het stilletjes begonnen en pas met oudejaarsavond toonden we hat aan onze vrienden dat er meer was dan enkel gewone vriendschap (mijn eerste grote liefde).
In't begin heb ik een lange tijd getwijfeld (onzeker zijn) of het wel ging lukken tussen ons. Daardoor heb ik ook mijn relatie een lange tijd verzwegen voor mijn ouders omdat ik wist wat ze van Henri vonden (' nen Dehaemel, iemand die niet graag werkt en niet kan sparen.).
Sex in de bossen
We spraken iedere dag af aan de kerk in Sente als ik van school kwam.. In't weekeend kwam hij me soms ophalen om uit te gaan en vaak gingen we dan achteraf nog eens tot bij zijn ouders om een intiem moment te beleven. Tijdens de zomervakantie gingen we op verlof naar de Ardennen waar ik meer tot mezelf kwam zonder mijn ouders. Zo konden we meer genieten en hadden zelfs sex in de bossen (niemand kon ons horen of zien dacht ik).
Ik heb er veel spijt van dat ik niet gezegd heb dat ik de pil niet nam, maar ik stond er gewoon niet bij stil dat ik kon zwanger geraken.
Toen ik opeens mijn maandstonden niet meer kreeg sloeg ik in paniek, kwist eerst niet of ik het zou zeggen aan Henri. Ik was bang van zijn reactie en ook voor de reactie van mijn ouders, hoe moest het nu verder met mijn leven ?
Ik dacht ook aan Abortus maar wist niet waarheen gegaan. Ik heb het uiteindelijk toch verteld aan Henri en we hebben toen een zwangerschapstest gedaan die positief was. We hebben eerst zijn ouders ingelicht, die ons zoveel mogelijk wilden helpen in alle opzichten. Toen we mijn ouders op de hoogte brachten was dat totaal anders, ze wilden Henri er totaal buiten houden en raadden mij onmiddelijk aan om Abortus te plegen.
Ze hebben zelf een afspraak geregeld voor mij zonder dat ik de kans had er met Henri over te kunnen spreken. Daar hebben ze er mij van overtuigd dat dit de beste oplossing was en zo gezegd, zo gedaan, zonder ook te praten met Henri. Mijn ouders zeiden zelfs dat hij me zou laten zitten met da kind als het niet meer zou gaan tussen ons en dat ik dan alles zou opgegeven hebben voor dat ene incident ! Daar ik erg onzeker was wist ik niet meer wat te geloven op dat moment.
Nadien had ik veel spijt dat Lo er niets in te zeggen had gehad, want da kind was uiteindelijk van ons twee en niet van mij alleen ! Ik heb hem toen daarmee hard gekwetst en dat heeft een serieuze deuk gegeven aan onze relatie !
Van sex kwam toen niets meer in huis, daar ik er teveel spijt van had dat ik Henri uitgesloten had en ook met de vrees zat dat ik weer zwanger zou geraken, zelfs met de pil.
Een punt erachter
We hebben dan besloten om samen te gaan wonen met de gedachte dat het zou beteren.
Hij zat toen ook in een moeilijke periode daar hij geen enkel inkomen had door zijn oom Mark die hem had voorgelogen in de zelfstandige zaak die ze toen samen hadden. Ik heb hem daarin zoveel mogelijk proberen steunen maar ik kon met mijn problemen nergens terecht. Ik ging iedere dag naar mijn ouders om mijn gedachten eens te kunnen verzetten, maar ik kon er wel over niets mee praten.
Voor Henri was dat moeilijk toen, iemand graag zien en geen intimiteit meer hebben. Voor mij was dat nog altijd diezelfde schrik en het feit dat ik er met niemand kon over praten. Voor mezelf heb ik toen een punt gezet achter het hele voorval, maar nu bleek dat de zin in sex fel verminderd was of bijna totaal onbestaande was geworden in vergelijking met vroeger. Nochthans zag ik Henri nog even graag als voorheen.
We zijn een ganse periode goede vrienden geweest met zijn neef Vincent en zijn vriendin Dorian, waar ik nu en dan eens kon mee praten. We zijn samen met hen op vakantie geweest naar Hongarije, er is daar en hevige ruzie ontstaan tussen mij en Henri waar hij uiteindelijk niets kon aan doen ; Dorian en Vincent manipuleerden mij door kwade dingen te zeggen over Henri en zijn ouders , ik mocht daarover wel niks zeggen tegen hem.
Ik wist daar eigenlijk geen blijf mee en toen zijn de stoppen doorgeslagen bij mij. Kdacht nu eindelijk een goede vriendin te hebben waar ik iets an mocht toevertrouwen maar. Ik heb achteraf beseft, als alles terug was bijgelegd met Henri en ik hem alles had verteld, dat ik beter onmiddelijk open kaart had gespeeld met Henri.
Verleiden
Ik heb sedertdien ook bijna geen contact meer gehad met die neef en zijn vriendin, mensen die op zo'n manier een relatie stukmaken zijn geen vrienden !
Een jaartje later waren we op citytrip in Venetië waar alles zo romantisch had kunnen zijn, maar kheb het toen ook verknalt, wederom door die intimiteit.
Toen ik dacht dat ik meer kon toevertrouwen aan Sofie, de vriendin van Ollie, heeft ze dan proberen ruzie te stoken door te zeggen dat Henri haar wou verleiden. En handtastelijk werd,waardoor zij de relatie met Ollie had verbroken,. Ze kon daar niet mee leven.
In 't begin dacht ik bij mezelf dat het aan mij lag omdat we niet meer intiem waren en en dat dit voor Henri niet meer uit te houden was, maar kzou eerlijk gezegd niet weten of hij dat wel zou doen, het was meer zij die zoveel naar hem toekwam, zogezegd als ze allebei alleen thuis waren. Henri heeft dat nooit verzwegen tegen mij dat ze veel langskwam, zij daarentegen had dat altijd verborgen gehouden voor Ollie. Mijn vertrouwen in men vriendin was weer geschonden ! Ze kwam zogezegd omdat ze goed kon praten met Henri maar hij mocht niet zeggen dat ze was langsgeweest tegen Ollie. Hij deed dit dan ook niet, maar achteraf gezien had hij dat beter wel gedaan, nu had hij ruzie met zijn beste vriend Ollie .
Op een gegeven moment waren we aan het verbouwen in ons pas aangekocht huis, kdacht dat op die manier alles zou beteren eens we op onze eigen pootjes stonden en ons eigen nestje hadden, en toen heeft Ollie ons een stevige loer gedraaid.
Maar het beterde niet, Henri werkte veel aan ons huisje waardoor we niet veel tijd meer konden spenderen samen en niet veel bij elkaar waren.
Henri ging toen ook af en toe eens naar zijn ex, Nele, in Gent om te kunnen praten en hij had daar zeer veel steun aan . T'is eigenlijk door haar dat weer wilde vechten voor onze relatie, maar ik was toen te jaloers op haar. We maakten daar dan weer ruzie over en ook over het feit dat ik elke dag naar huis ging op bij men ouders te gaan zitten.
Spanningen
Het feit dat hij op dat moment terug zonder werk was gevallen en we nog maar net in ons nieuwe huis woonden bracht op zich ook weer meer spanningen, samen met het feit dat hij niet veel thuis was doordat hij meeging met de nationale selectie naar de koers om toch maar wat geld in het laadje te brengen.
We hadden dan ook niets van vakantie gehad samen, net zoals het jaar ervoor, wanneer hij bezig was aan het huis. We maakten geen tijd meer vrij voor elkaar en begonnen uit elkaar te groeien.
Vorig jaar met de herfst-vakantie heeft Henri een brief geschreven aan mij en aan mijn vader waarin stond dat dit zo niet verder kon en dat er maar eens moest gepraat worden over hetgeen er in het verleden gebeurd was. Ook dat ik meer zelfstandig moest worden in plaats van alles te gaan vragen aan mijn ouders, we moesten meer dingen samen beslissen ! Hij zat er ook enorm mee dat hij niet aanvaard werd door mijn ouders en dat mijn moeder hem zelfs had uitgescholden op moederdag, waar ik trouwens ook veel kon aan doen.
Toen ik die brief las was ik wel geschrokken maar hij was op dat moment op stage in Frankrijk en wou er maar over praten als hij terug thuis was. Van da praten is niets in huis gekomen en een reactie van mijn vader had hij ook al niet gekregen ! Hij kon daar totaal niet mee overweg en is een tweetal weken later terug bij zijn ouders ingetrokken, Henri was er totaal kapot van.
Komt 't weer goed?
Ik ben dan beginnen inzien dat over de dingen praten de enige oplossing is om een problemen op te lossen. Ik ben toen zelf naar zijn ex, Nele , geweest in Gnet omdat ik wilde weten wat hij daar altijd ging doen en ook omdat ik nooit met hem meemocht.
Ik heb daar ingezien dat Nele alleen maar wou helpen om ons samen te houden en dat je er inderdaad heel goed kunt mee praten, waar Henri trouwens veel behoefte aan had doordat hij met mij niet kon praten. Ik heb dan een zware periode doorgemaakt waarin ik veel steun kreeg van Nele een andere vrienden zoals Wim, Ollie en zijn nieuwe vriendin Leen, Hennie en Isabelle. Ik kon heel veel aan hen vertellen waardoor mijn zelfvertrouwen terug kwam. Maar ik kon Henri niet uit mijn gedachten zetten en dacht aan hem bij alles wat ik deed. Toen ik opeens een sms'je kreeg van hem met de vraag of we eens konden praten, dacht ik dat hij een andere relatie had en me dat persoonlijk wou laten weten zodat ik het van niemand anders moest horen.
Met in het achterhoofd dat het mischien nog wel zou goed komen, althans da hoopte ik toch, heb ik hem toch maar laten afkomen. We hebben dan eigenlijk een ganse avond gepraat over onze gevoelens en over wat we anders zouden doen mocht het toch nog goed komen .
Toen we uiteindelijk de knoop hadden doorgehakt en beslisten om het nog een tweede kans te geven heb ik mijn ouders ingelicht. Die waren niet zo happy maar kben dan wel opgekomen voor Henri, wat ik wel zeer jammer vond was het feit dat wanneer ik net op het moment dat ik opkwam voor hem tegen mij pa hij plots eventjes weg moest.
In het begin was alles eigenlijk zoals vroeger, schitterend goed, maar hoe verder we kwamen in onze relatie hoe minder intimiteit we terug hadden. Ik ben dan weekendwerk gaan doen op zondag en later het ganse weekend, om van mijn zorgen weg te vluchten. Als je thuis veel ruzie hebt om dat werk, vlucht je naar die plaats waar je je geen zorgen hoeft te maken en waar je alles goed doet.
Door onze ruzie's liet ik toe mijn zogezegde vrienden er nog een schepje bovenop te doen door toe te laten dat ze stookten en leugens vertelden en zo nog meer ruzie's teweeg brachten ! Op dat moment wist ik niet goed meer wat te doen en te denken en besloot een einde te maken aan onze relatie in de hoop dat alles misschien wel zou beter zijn zo. Ik dacht ook gevoelens te hebben voor een ander maar dat was gewoon een vlucht omdat ik bij hem( de baas van mijn weekendwerk) niets van miserie had en hij alles zo goed kon uitleggen.
In het begin dat we uit elkaar waren ben ik veel gaan werken om mijn zorgen te vergeten maar ik ben tot het besef gekomen dat dat ook geen oplossing is en ik begon toen ook te beseffen wat ik Henri allemaal had aangedaan ! In plaats van voor men relatie te vechten vluchtte ik alleen maar weg van alles en werd ik gemanipuleerd, net zoals Lo voorspeld had trouwens.
Ik had beter open kaart gespeeld over die sms'jes en die telefoontjes die me uiteindelijk de das hebben omgedaan, maar ja...
Suzanne
